Sanepid chełmiński ostrzega: - Te gołębie mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia

Zobacz wideo: Jedziesz na wakacje? Potrzebujesz szczepienia i certyfikatu.

W związku z potencjalnym zagrożeniem sanitarnym, związanym z występowaniem dzikich gołębi, państwowy powiatowy inspektor sanitarny w Chełmnie zwróciła uwagę właścicielom, posiadaczom i zarządzającym nieruchomościami o konieczności starannego wykonywania prac remontowych, usuwaniu nieszczelności i zabezpieczeniu budynków przed dostępem gołębi, tak aby nie mogły ich one zasiedlać i wykorzystywać do gniazdowania. Największe zagrożenie sanitarne, związane z gołębiami, dotyczy szpitali, domów pomocy społecznej, placówek opieki długoterminowej, tj.: hospicja, zakłady opiekuńczo lecznicze, domy seniora, w których przebywają osoby z obniżoną odpornością.

Zapobiegawcze działania dotyczą też: placów zabaw, siłowni i obiektów sportowych na powietrzu. Ekspozycja na czynniki potencjalnie chorobotwórcze związane z bliskością tam gołębi, może być większa niż w placówkach, w których przebywają osoby w podeszłym wieku, obarczone chorobami przewlekłymi i z obniżoną odpornością.

- Pozostawione w znacznej ilości odchody gołębi, pióra, puch, resztki gniazd i pożywienia, przyczyniają się do niszczenia elementów konstrukcyjnych budynków - w tym kamienia i betonu, powodują liczne uszkodzenia mechaniczne elementów wykończenia dachu i elewacji budynków, gzymsów, parapetów, rynien, neonów, szyldów co wpływa na pogorszenie stanu technicznego, a co za tym idzie zwiększenia nakładów finansowych na prace remontowe - podkreśla państwowy powiatowy inspektor sanitarny w Chełmnie.

Gołębie stanowią nie tylko zagrożenie dla infrastruktury miejskiej, podobnie jak inne gatunki zwierząt mogą stanowić źródło zakażeń chorób wywołanych przez mikroorganizmy potencjalnie patogenne dla człowieka (zoonozy) – wprawdzie w odniesieniu do populacji ogólnej ryzyko zakażeń oceniane w świetle doniesień w piśmiennictwie jako niskie, natomiast znacznie wyższe staje się w przypadku osób z głębokim upośledzeniem odporności.

Zagrożeń i chorób, które mogą się rozwinąć u człowieka w wyniku kontaktu z gołębiami jest wiele.

• – Chlamydophila psittaci – zakażenie powoduje psitakozę (ornitozę)
• – Crytococcus neoformans – wywołuje kryptokokozę (drożdżycę europejską)
• – Aspergillus sp. – wywołuje aspergilozę
• – Histoplasma capsulatum – wywołuje histoplazmozę

Patogeny przedostają się do organizmu człowieka głównie drogą wziewną - wdychając powietrze zanieczyszczone drobnoustrojami gromadzącymi się w piórach i wysuszonych ptasich odchodach. Choroby przebiegają klinicznie najczęściej jako infekcje układu oddechowego i zapalenia płuc, niekiedy zajmują ośrodkowy układ nerwowy (mózg, opony mózgowe), układ moczowy, skórę - informuje Mirosława Domaradzka. - Dziko żyjące gołębie bywają rezerwuarem licznych ektopasożytów. Największe zagrożenie dla ludzi stwarza zwłaszcza Argas reflexus (obrzeżek, zwany też kleszczem gołębim) z uwagi na możliwość powodowania burzliwych reakcji anafilaktycznych - nawet zgonu. Podobnie jak inne kleszcze, obrzeżki mogą przenosić na ludzi choroby: boreliozę lub wirusowe kleszczowe zapalenie mózgu.

Celowe staje się zatem wdrożenie działań profilaktycznych.

• zabezpieczyć budynek przed dostępem gołębi, które mogą trwale zasiedlać i wykorzystywać do gniazdowania: strych, poddasze, szyby dźwigowe i wentylacyjne, balkony, tarasy, przybudówki
• usuwać nieszczelności, przez które mogą przenikać pasożyty, eliminować pasożyty z miejsc ich schronienia w pomieszczeniach przeznaczonych na pobyt ludzi: szpar w podłogach, futrynach, szczelinach wokół miejsc zamontowania parapetów, progów, pod tapetami, panelami podłogowymi, boazerią, w szczelinach mebli
• utrzymywać bezpieczny dystans w stosunku do gołębi i nie dokarmiać ich. Przywabianie gołębi przyczynia się do zalegania ich odchodów i prowadzi do zwiększenia stanu liczebnego populacji, potencjalnie przywabiając także insekty i gryzonie
• regularnie sprzątać odchody gołębi, pióra, puch, resztki gniazd i pożywienia (czynności te wykonywać w maseczkach, rękawiczkach ochronnych, po uprzednim zwilżeniu odchodów wodą, co ogranicza przenikanie zawartych w nich mikroorganizmów do powietrza i tym samym ryzyko ich inhalacji